Rex Films

Welkom op deze website; een ode aan Henk van der Linden, zijn films en de acteurs!

Rex Film was de naam van het productiebedrijf van Henk van der Linden. Je zou het gerust een eenmansbedrijf kunnen noemen, want vanwege kostenbesparing deed de veelzijdige Van der Linden nagenoeg alles zelf; het schrijven van de scripts, het camerawerk, de decors, de regie en de montage. Maar ook zijn vrouw Mia was betrokken bij het bedrijf en de films, zo was zij bijvoorbeeld verantwoordelijk voor het casten van de jeugdige acteurs en de kostuums.

De naam Rex Film is afgeleid van Lirex (Limburgse Reisbioscoop Exploitatie), de reisbioscoop waarmee Van der Linden na zijn diensttijd voorstellingen gaf in heel Limburg. Daar merkte hij dat er een gebrek aan geschikte kinderfilms was, om daarna te besluiten ze zelf maar te gaan maken. Het resultaat: 38 lange speelfilms.

In de wintermaanden van 2001-2002 bracht de Limburgse zender L1 een eerbetoon aan Rex Film en Van der Linden in de vorm van The Rex Files. Liefst 13 films werden uitgezonden, voorafgegaan door een documentaire over de film die vertoond werd. In deze documentaires kwamen enkele acteurs en actrices uit de desbetreffende film aan het woord.

Cineast Henk van der Linden (Hoensbroek, 3 mei 1925) maakte tussen 1954 en 1985 vrijwel ieder jaar een film en wordt gezien als nestor van de Nederlandse kinderfilm. Zijn vader was bioscoopeigenaar en zodoende was de liefde voor de film al vroeg aanwezig, de binnenopnames van zijn eerste projecten vonden plaats in diezelfde bioscoop. Op 18-jarige leeftijd was zijn eerste lange speelfilm een feit; “Richard knapt het op”.

Van der Linden zou in zijn verdere carrière wel vaker gebruik maken van bekend terrein, zo is de achtertuin van zijn toenmalige huis in Thull regelmatig te zien. De zomervakantie werd gebruikt om te filmen, vanwege de beschikbaarheid van de veelal Limburgse kinderen die een rol speelden. Naarmate zijn films een groter publiek bereikten werd het Limburgse accent van de acteurs een probleem, want niet iedereen was duidelijk te verstaan. Zodoende maakte Van der Linden veel gebruik van nasynchronisatie, dat gebeurde samen met de montage en nabewerking in de studio onder zijn huis.

Zijn kinderen speelden in veel van zijn films mee, zo had zoon Cor niet minder dan 35 rollen en dochter Jos was 24 keer te bewonderen. Van der Linden zelf verscheen ook regelmatig voor de lens. In “Robin Hood en zijn schelmen” vertolkte hij zelfs de hoofdrol, later zouden dat vooral bijrollen zijn. De teller zou uiteindelijk op 63 rollen komen te staan! Volle zalen werden behaald met films over nationale striphelden, zoals Billy Turf, Dik Trom en Sjors en Sjimmie. Zijn films waren herkenbaar vanwege de veelal vaste elementen, maar ook omdat hij vaak beroep deed op dezelfde acteurs.

De Brunssummerheide bood ideaal decor voor de avontuurlijke films waarin haast altijd wel een achtervolging plaatsvond. Vanwege de vele zandgroeves deed de plek erg buitenlands aan, Van der Linden maakte er gretig gebruik van. Zodoende waren zijn films steeds weer een fraai stukje promotie voor de provincie Limburg.

Uit het oogpunt van kostenbesparing filmde de Limburger alles in zwart-wit, maar uiteindelijk werd het onmogelijk dat vol te houden. Zijn eerste film in kleur zou “De lieverdjes uit Amsterdam” worden, over twee zusjes op vakantie in – uiteraard – Limburg.

Met de opkomst van de videotheek werd een bioscoopbezoek steeds minder populair, reden voor Van der Linden om er in 1985 mee te stoppen. Nog eenmaal wordt het publiek getrakteerd, in “Wie het laatst lacht” zijn vaste waarden als Jan Kruyk, Hub Consten en Jos en Cor van der Linden weer van de partij.

In 2003 werd een groot deel van zijn werk uitgebracht op DVD. Ondanks dat Van der Linden contractueel had vastgelegd dat zijn films onverkort uitgebracht zouden worden, bleek na de release dat er in sommige films hele scenes uitgeknipt waren. Bovendien bevatte de informatie op de omslagen veel slordigheden. Protesteren had weinig zin want de DVD’s lagen al in de winkel. In 2012 werd bekend gemaakt dat EYE Filmmuseum alle Rex-films zal gaan conserveren en bewaren, waardoor vertoningen in de toekomst mogelijk zijn.

Na vele jaren midden in het heuvelachtige Limburgse landschap gewoond en gewerkt te hebben, werd Nederland ingeruild voor het Duitse Selfkant. Daar geniet Van der Linden van een welverdiend pensioen.

Omdat Henk van der Linden een held is en omdat wij geen standbeeld kunnen bouwen, is deze website in het leven geroepen. Een ode aan de man die onze levens verrijkte met fantastische jeugdfilms, een ode aan zijn oeuvre en aan hen die zowel voor als achter de schermen schitterden. Dit is ook een “dankjewel” voor al het moois dat zij ons schonken, voor de herinneringen, voor de memorabele scènes en de vele onvergetelijke personages.